Lees via deze link enkele getuigenissen uit Elke dag angst en raadpleeg de slachtofferlijst.
Sinds oktober 1944 probeerden de Duitsers het bevrijde België te destabiliseren door met een massale bommencampagne vooral de havensteden te vernietigen. Ditmaal waren het geen luchtaanvallen, maar de zogenaamde ‘vliegende bommen’. De V1 was een onbemand vliegtuigje, volgestopt met explosieven. De V2 was de eerste ballistische raket. Beide waren bijzonder dodelijk, onvoorspelbaar en willekeurig: het was het begin van een maandenlange oorlogsterreur, ook al leek de gruwel voorbij na de bevrijding in september 1944.
De vliegende bommen zorgden voor een van de dodelijkste periodes uit onze geschiedenis. Tussen oktober 1944 en maart 1945 leefden overal in ons land mensen in angst, voortdurend verscholen in hun kelder. In totaal verloren 6448 mensen in België het leven door vliegende bommen. Luik en Brussel werden zwaar getroffen, maar Antwerpen en de randgemeentes moesten met 4229 doden de hoogste tol betalen.
27 november 1944 begon dramatisch in Antwerpen: een bom viel in de voormiddag in de Lange Nieuwstraat en doodde 18 burgers. Voor de school De Dames was hevig getroffen: zes zusters en drie leerlingen kwamen om. Wat later brak opnieuw de hel los. ‘Er viel een V-bom op de Teniersplaats!’ roept Louis (°1926, Antwerpen). ‘Wij allemaal onder de tafel. Ik zag het glas in onze vitrine nog buigen voor het sprong.’ De inslag was tot aan hun café op het Astridplein voelbaar. De V2-raket was neergestort op de drukke plaats, waar net trams en een militair konvooi passeerden. De beelden waren afgrijselijk: talloze gewonden en levenloze lichamen dreven rond tussen het puin in een grote plas water die door een gesprongen hoofdleiding was ontstaan. Er kwamen 128 burgers en 29 geallieerde militairen om. Nooit was één vliegende bom zo dodelijk geweest.
Daarna vermeden meer en meer Antwerpenaren de straten. ‘Geen voetbalmatchen, geen school, allemaal gedaan!’ treurt Louis (°1926, Antwerpen). ‘Mijn vader was erbij op de Teniersplaats, maar gelukkig werd hij niet geraakt’, vertelt Lisette (°1932, Antwerpen). ‘Hij heeft daar een geweldige schrik opgedaan. Toen zijn er veel mensen, waaronder wij, de stad uit gevlucht. Zes maanden lang woonden we in Gent, terwijl onze ouders in de stad bleven voor hun werk.’
De foto’s tonen de gruwel van 27 november 1944.
Pieter Serrien 
Beste Pieter
Eén van mijn moeders zussen overleed op 12-jarige leeftijd in het bombardement van Mortsel van 5 april 1943.
Ben je geïnteresseerd in de scan van haar doodsprentje?
Laat maar iets weten!
Groetjes
Mieke
Gelezen op de website van De Dames:
Zo kwam het dat de school omwille van het gevaar al vanaf 25 oktober gesloten was. De leerlingen kwamen wel nog een paar keer per week huiswerk ophalen. Op die bewuste kille 27ste november viel om vijf voor elf een V2 in de Lange Nieuwstraat. Het huis van de Dames aan de straatkant werd volledig met de grond gelijkgemaakt. De gebouwen rond de erekoer waren zwaar beschadigd. De trieste balans: zes zusters, drie leerlingen en zeven voorbijgangers lieten het leven. Er waren ook 124 gewonden.
Zuster Anne-Marie, die de bominslag overleefde, vertelde later:
“Ik stond juist aan de poort van de Lange Nieuwstraat toen er een leerling aankwam. Ze kwam huistaken en lessen voor de volgende dagen ophalen om thuis te studeren. Ze was gehaast. Haar moeder wou niet dat ze lang in de stad bleef. Ik ging met haar langs het smalle trapje naar boven. Net toen we daar waren, viel de bom. Eerst zagen we een felle lichtflits, dan werd het helemaal donker, pikzwart en er was een verschrikkelijk lawaai. We zijn onder de banken gekropen. Toen het stof een beetje opgewaaid was, zijn we door glas en puin eruit gekropen. En toen kon ik helemaal kijken tot op de St. Jacobsmarkt. Alle gebouwen ertussenin waren weg. Was die bom 10 minuten later gevallen, dan waren wij allemaal dood geweest. Want onze kapel was hierboven en wij gingen alle dagen om 11 uur bidden in de kapel om bewaard te blijven. Drie zusters waren daar al wel en zijn bij het bombardement omgekomen.”
Enkele uren later viel er nog een bom op het kruispunt van de Frankrijklei en de Teniersplaats. Er vielen tientallen doden. Onder hen was de moeder van een leerling. Ongerust was ze op weg naar school om te zien waar haar dochter bleef.
Meer info: http://www.idco.be/wo.html
Beste Pieter, ik werk op De Dames. De 3 leerlingen waren Marie Thérèse en Nadine Leclef (16 en 7 jaar) en Maggy Kerkhofs. Ik zoek meer info ivm met Maggy. Bestaat er een lijst met namen van slachtoffers? Alvast bedankt. Daisy Schiettekatte
Beste Daisy
Dit verhaal moet ik nog verder uitwerken. Binnenkort meer hierover.
Pieter