‘Een boeiend, vlot lezend en erg waardevol boek’ – www.vhl-alumni.be
‘Originele aanpak. Meeslepend verhaal. Erg verrijkend.’ – Shrapnel (Western Front Association)
–
Korte inhoud
Toen het Duitse leger in mei 1940 België binnenviel, kregen 300.000 jonge mannen het bevel zo snel mogelijk naar het westen van het land te vluchten. De Belgische overheid wilde hen uit handen van de vijand houden en reservesoldaten van hen maken. In de chaos van de blitzkrieg sprongen de jongens op de fiets of in de trein. Ze belandden in Frankrijk, de meesten waren nooit zo ver van huis geweest. De helft kwam niet verder dan de Somme, de anderen werden in treinen naar het zuiden gezet. Franse schoonheden, lekkere wijn en de
zomerzon stonden er in schril contrast met verveling, honger en bittere heimwee. Soldaat werden ze nooit. Gefascineerd door de roadtrip van deze jongens springen drie jonge historici (Karel Strobbe, Hans Boers en Pieter Serrien) 75 jaar later op de fiets om de reis over te doen. Op hun beurt dwalen ze door België, Noord-Frankrijk en de Franse Midi. Aan de hand van tientallen getuigenissen brengen ze het vergeten oorlogsavontuur van een generatie opnieuw tot leven.
Voorproefjes:
Reacties
- Cobra.be
- Vereniging Historici Lovansienses
- Karel op Radio 1 bij Via Annemie
- Karel op ActuaTV (YouTube)
Lezingenreeks
Kopen?
Standaard Boekhandel, Bol.com, Cosmox, Beslist.nl
Meer info?
Overzicht van de hoofdpersonages
Korte geschiedenis van de CRAB’s
Persbericht Van onze jongens geen nieuws
Pieter Serrien 
Mijn vader zaliger was ook een CRAB. Hij heeft een dagboek bijgehouden, dat evenwel op jammerlijke wijze door zijn moeder in de jaren 70 bij het groot huisvuil is gezet!!!! Vader heeft me wel redelijk vaak over zijn “vlucht” gesproken. In de jaren 80 is hij met vakantie een aantal dorpen en steden gaan bezoeken in het zuiden van Frankrijk. Montélimar deed bij hem vele herinneringen losweken. Nadien is hij bij de weerstand gegaan.
Graag wil ik je boek lezen over de Crabs. Hou me op hoogte.
Bestaat er een lijst van Crab’s?
Nee, jammer genoeg niet.
mijn vader is ook samen met vrienden op de fiets naar Frankrijk gereden. Na de oorlog werd hij dan toch opgeroepen om zijn dienstplicht alsnog te vervullen.Die opleiding kregen ze in Ierland gedurende 9 maanden. Ze wisten niet op voorhand waar en hoe lang ….
Mijn vader Edmond Dubelloy, van Zottegem was ook een CRAB, die uiteindelijk in de Langedoc Rousillion verbleef. Een vriend CRAB, zekere Gustave uit de streek van Herzele is er blijven hangen in Cignac, LR, waar hij trouwde met een plaatselijke en wijnboer werd. Als wij hem later bezochten kreeg hij altijd een zak Appelterre pijptoebak als remedie tegen het heimwee.Mijn vader sprak heel snel het dialect van Fernandel om aan brood te komen. Hij is later opgehaald door de brandweer van Zottegem.
Mr Serrien, het woord CRAB, voor de recruteringsreserve van het Belgisch leger heb ik altijd de 16/35 jarigen horen noemen. Er waren ook ouderen bij die voor de militie klassen van voor 1940 uitgesteld waren, doch in mei ‘40 opgeroepen werden. Wat blijkbaar minder geweten is, is dat er veel vrouwen & lieven, van die oudere ‘appelés’ hun mannen naar Frankrijk gevolgd zijn. Mijn tante Mary, was er een van en is later door de Engelsen met anderen in Cherbourg gedwongen ingescheept om in de Britse oorlogsindustrie te werken.
C Breugelmans – Hove