Info voor organisators
Het overzicht van alle lezingen door Pieter Serrien vind je hier.
Technische vereisten: beamer, scherm, eventueel geluidsversterking.
Contact Pieter Serrien: pieter.serrien@gmail.com
Ronde van Oorlogsdagen – Promotekst
In 2013 verscheen het boek Oorlogsdagen, waarin de verhalen verteld worden van meer dan dertig dagboekschrijvende burgers. De auteur Pieter Serrien 
verweeft op originele wijze de unieke historische bronnen tot een verrassende geschiedenis van het leven onder de Duitse bezetting tijdens de Eerste Wereldoorlog. Sinds de publicatie trekt Pieter het land door met de lezingenreeks Ronde van Oorlogsdagen. Met op de streek geselecteerde dagboekfragmenten wordt de toeschouwer ondergedompeld in het leven tijdens de oorlog. Aan de hand van een originele presentatie legt de auteur uit hoe hij te werk is gegaan en wat de dagboekschrijvers honderd jaar geleden neerpenden.
Achteraf is het mogelijk om een gesigneerd boek te kopen.
Pieter Serrien (°1985) voert als historicus onderzoek over gewone mensen in 
extreme omstandigheden. Zijn debuut Tranen over Mortsel (2008) verzamelt de verhalen van de laatste getuigen van het bombardement van 5 april 1943, het zwaarste uit onze geschiedenis. In zijn tweede boek Oorlogsdagen (2013) laat hij meer dan dertig burgers aan het woord die een dagboek bijhielden in het bezette Vlaanderen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Sinds 2010 leidt Pieter het jongerenproject Zo was onze oorlog, dat in 2014 resulteert in zijn derde boek. Reeds meer dan duizend getuigen van de Tweede Wereldoorlog werden geïnterviewd door jongeren over het oorlogsleven. In mei 2015 verschijnt met Van onze jongens geen nieuws zijn vierde boek, dat hij heeft geschreven samen met historici Karel Strobbe en Hans Boers. Deze roadtrip in oorlogstijd neemt de lezer mee naar het ongelofelijke avontuur dat de 300.000 Belgische jongens van de rekruteringsreserve beleefden aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Pieter Serrien werkt en woont in Kontich. Hij studeerde aan de KULeuven en specialiseerde in mondelinge geschiedenis en het dagelijkse oorlogsleven. Naast het schrijverschap is Pieter leraar geschiedenis aan het Sint-Ritacollege te Kontich. Op zijn website (www.pieterserrien.be) houdt hij een blog bij.
Reacties op de lezing
‘Voor de openingslezing van 2015 hadden we de eer om Pieter Serrien te mogen verwelkomen. Gedurende anderhalf uur nam hij de volle provincieraadzaal mee op sleeptouw doorheen een aantal gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog. Ditmaal geen militaire of politieke uitéénzetting, maar een relaas verteld aan de hand van dagboekfragmenten. Met Oorlogsdagen toont Pieter de Groote Oorlog door de ogen van kleine mensen, met een sterke présence en aanstekelijke schwung. Zijn energieke lezing heeft elke toeschouwer tot in de vragenronde geboeid, en het resultaat was de dag erop zelfs zichtbaar in onze mailbox. Meerdere bezoekers hebben ons via mail bedankt voor de boeiende lezing. Een stevig startschot voor onze nieuwe lezingenreeks!’ – Vredescentrum Antwerpen
‘Het was een lezing die bij blijft. We hebben twee jongens van 14 jaar gevolgd, dank zij hun dagboeken en hoe zij de oorlog hebben beleeft. Er zijn feiten bij die niet algemeen bekend zijn en dat heeft toch een diepe indruk achter gelaten. Het boek is dan ook echt een aanrader.’ – Cultuurraad Stabroek
‘Boeiend, verzorgd en heel gedocumenteerd. Prachtig verteld. De tijd is voorbijgevlogen. Een à la carte lezing eerste klas. Pieter Serrien geeft dagboekschrijvers uit de streek een stem. De toeschouwers krijgen een duidelijk beeld over datgene wat de gewone burger in tijden van oorlog bezighield. De auteur licht ook hoe zijn boeken tot stand zijn gekomen en het belang dat hij als historici hecht aan ‘subjectieve’ bronnen. Het publiek apprecieerde deze insteek.’ – Els Torfs, bibliotheek Heist-op-den-Berg
‘Pieter heeft ons een nieuwe kijk gegeven op WOI. Niet de historicus, maar de burger zelf kwam aan het woord via de dagboeken die tijdens de oorlog zijn bijgehouden. Pieter toont veel respect voor wat die burgers toen hebben meegemaakt en neergeschreven en brengt de verhalen op een innemende manier. Zijn vlotheid in combinatie met zijn passie voor deze gruwelijke periode uit onze geschiedenis, maakten het tot een zeer boeiende avond. Pieter kent zijn vak en heeft een aparte maar klare kijk op geschiedschrijving. Zijn verfrissende aanpak doet ons op een andere manier naar de geschiedenis kijken.’ – Orde van den Prince Asse
‘Vanuit de organisatie was aan Pieter gevraagd om een vergelijking te maken tussen WO1 en WO1, wat hij heeft gedaan aan de hand van. zijn vier boeken. De presentatie was schitterend, zowel verbaal als ondersteund met powerpoint. Pakkend waren de vele getuigenissen over de oorlogservaringen, onder meer van het bombardement op Mortsel. De auteur kon ook inspelen op getuigenissen die hij had verzameld uit Niel en Boom.’ – Davidsfonds Niel en Boom
‘Ik was zéér tevreden dat ik de lezing gevolgd heb. De manier waarop je dit deed was ontzettend boeiend. De presentatie was origineel en de inhoud verrassend. Ik zou blij zijn zo’n leraar te mogen hebben…’ – Lionel Vandenberghe
‘Geen wijze grijsaard op het spreekgestoelte die op zondagmiddag zijn toehoorders komt ‘animeren’ over een actueel thema. Geen saaie, theoretische uiteenzetting van historische feiten, gebeurtenissen, vertellingen of ander interessants dat ons 100 jaar terug de tijd in stuurt. Geen voorleesoefening of platgetreden paden. Wél een jongeman die bevlogen, welbespraakt en met kennis van zaken een inkijk geeft over hoe het er toen ongeveer aan toe zal gegaan zijn. Hoe de man-in-de-straat ‘zijn’ oorlog beleefde, inschatte en dagelijks overleefde. Geen heldendaden of belevenissen aan het front, geen strategische visies van maarschalken en generaals en tot wat die vaak leidden…, maar de dagelijkse praktijk in gewone huishoudens. De simpele, maar duidelijke en vaak pakkende verhalen van dagboekschrijvers van alle slag en stand. De boer uit Zemst, burgemeester en zijn zoon uit Aarschot, stakers van de Centrale Werkplaats in Mechelen, de gedwongen vlucht uit Leuven en onder streng (maar onrechtvaardig) toezicht van Duitse militairen, schuilen in de eigen kelder, maandelijkse tellingen van personen en goederen vaak ver van huis, represailles in alle maten en gewichten, willekeur, gebrek aan respect van de bezetter voor het land en zijn inwoners dat bezet wordt, voortdurende angst en onzekerheid over wat komen gaat, honger, ziekte en bijtende koude, gelatenheid en stille opstand,… Je bracht het in een notendop van twee uren die voorbijvlogen. Zoals ook velen dachten bij aanvang van wat later WO I zou worden. ‘Het zou vlug voorbij zijn’. Geen minuut verveeld, noch even afgedwaald. Geen babbeltje met de ‘buren’. Focus op wat jij vertelde of liet zien via powerpoint. Geen echt nieuwe, wereldschokkende verhalen, maar authentiek en uit het leven van toen gegrepen. Onbegrijpelijk dat vele van die meesterlijke dagboeken jarenlang weggemoffeld werden in stoffige “secretairekes” omdat ze minder spannend zouden zijn dan verhalen uit de frontstreek. Stilte in de majestueuze zaal. Respect van vele oudere luisteraars voor het jonge ‘geweld’ van een prille dertiger die op vlak van WO (gelukkig) geen ervaringsdeskundige is. Het was de eerste gedachte die door mijn hoofd speelde. De wijze waarop je, als op de boekenbeurs, achteraf je lezers te woord staat en luistert naar wat ze willen vertellen over hun opzoekwerk of activiteiten m.b.t. WO I. Leerlingen die een deel van hun vroege zondagmorgen besteden aan het bijwonen van een ‘les’ van hun leerkracht Geschiedenis. Fiere ouders die er komen bij staan. Anderen met vragen… Ondergetekende die de lange rij afsluit en je vrij enkele woorden laat schrijven op de openingspagina van Oorlogsdagen én je zijn bewondering voor deze lezing openlijk meedeelt’. – Ivo Roggemans
Pieter Serrien 
Een gedachte over “Ronde van Oorlogsdagen”