Terug naar het overzicht van V-inslagen
Op 8 oktober 1944 vielen er drie doden en een tiental gewonden toen een verdwaalde V1 insloeg in het West-Vlaamse Zwevegem. De bom viel in de Deerlijkstraat, vlak aan de Stedestraat. Madeleine Vercruysse (°1912), haar dochtertje Georgette Vanassche (°1939) en hun buurmeisje Mariette Vandeburie (°1929) waren de dodelijke slachtoffers. In Elke dag angst staat de getuigenis van Marcel Vandeburie (°1901): ‘We zagen niet waar het was, ’t was een en al rook. ‘’k Zag dat het bij ons was! ’k Zag dat alles plat lag. Nevens de deurs, bij Juulke Vanas- sche, zijn er twee in gebleven. ’t Wijf was naar de pomp gegaan. Ze lag naakt, van de luchtdruk! Ze lag daar geheel vermassacreerd, door de haag geslagen geweest. Ge kon ze niet meer herkennen. Maar ’k heb ze nooit zien liggen! ’k Sprong over álles, want Mariette zat eronder…’ Beide huizen lagen volledig in puin: ‘Mariette lag in ’t washuis en ze had de kelderdeur op haar gehad. We hebben ze eruit gehaald… Ze leefde nog en zei: “’k Ga doodgaan…”’
Met dank aan Laurent Tack van de Deerlijkse heemkring Dorp en Toren en Jan G. Deloof. Meer lezen? Jan Deloof schreef ‘De tijd is veel veranderd’, uitgegeven in 1980 bij Lannoo in Tielt. Vanaf pagina 351 lees je over deze intrigerende episode.
Pieter Serrien 
Mijn moeder woonde op 200 metervan de inslag in de deerlijkstraat
Bij een dergelijk woordelijk overschrijven van een getuigenis past een veel nauwkeuriger bronvermelding! De oorspronkelijke getuigenis van Marcel Vandeburie werd opgenomen voor en in mijn boek ‘De tijd is veel veranderd’, uitgegeven in 1980 bij Lannoo in Tielt. Zie bladzijde 351 en verder.
Beste Jan
Helemaal mee eens. Dit is een fragment uit mijn boek ‘Elke dag angst’, waarin jouw prachtige boek wel degelijk in de eindnoten én bibliografie is opgenomen.
Dank
Pieter
Geen man overboord!