Terug naar het overzicht van V-inslagen
Er is niet veel geweten over de inslag nabij het kruispunt van de IJzerlaan en de Merksemsestraat. De enige getuigenis is die van de Canadese marinier 
John I. Weinheimer (1923-2013): ‘We lagen sinds 1 december met ons schip Nicolette in het zogenaamde Dock 18 aangemeerd. Overdag waren we in de stad en vielen er regelmatig V-bommen. De schipper was wat bezorgd omdat ze ons als opslagplaats gebruikten. We deden daar dus niet veel terwijl de V’s steeds vaker in onze omgeving vielen. Hij ging naar de havenoverste en klaagde dat we er reeds twee en een halve week lagen. Hij zei: “De bommen blijven hier vallen en als jullie de waren niet komen lossen, laden wij alles uit op de kade en zijn we weg.” De volgende dag kwamen ze de waren lossen, waarna we naar een ander schip in een ander dok werden overgeplaatst.’
Van daaruit zouden John en zijn kameraden terug naar de VS varen. Maar de avond van 8 december sloeg het noodlot toe: ‘Ik hoorde een knal en ik dacht: “Jeez, that was close…” De volgende ochtend gingen we polshoogte nemen. Wat bleek: waar onze voorraden gelost waren was een grote krater. Het geloste materiaal lag overal verspreid. Er was een arme Belgische dokwerker die de stukken op een pallet aan het laden was. Hij was tegen de pallet geslagen door de explosie. Het enige waar ik aan konden denken was dat het leek alsof een tomaat tegen de muur was kapotgegooid, zo zag zijn lichaam eruit… Een van de jongens had zijn beide benen gebroken en lag zo tegen de hoop hout. Zijn schoenen en sokken waren nog aan, maar zijn benen waren helemaal kapot. Ik zal dat beeld nooit vergeten. That was a horrible thing… ‘
Tussen het puin vond John een stuk van de V2-raket. Hij nam het mee naar hun schip en liet er een aandenken op graveren.
Met dank aan Kevin and Pegge Bochynski, die mij vanuit Canada contacteerden om het verhaal van John te vertellen.
Pieter Serrien 