Terug naar het overzicht van V-inslagen
Dodelijkste V-inslag in Mechelen, met negen doden in het Sint-Elisabethziekenhuis. In totaal waren er 24 doden en 58 gewonden.
Pieter Willem zag het gebeuren en bood meteen zijn hulp aan: ‘Ik was onderweg naar mijn werk in de Maurits Sabbestraat. Die bom is recht op ‘t oud gasthuis (toen de sint Elizabethkliniek) gevallen. In een ziekenhuis verdomme waar al zwaargewonden lagen. De Stassartstraat was toen één grote puinhoop. Er lagen doden en zwaargewonden waaronder kinderen. Ik heb mijn kar leeggemaakt en begon te helpen door gewonden op mijn kar te leggen en ze naar het stuk van het ziekenhuis dat nog recht stond te brengen.’
Pieter Serrien 
Ik lag onder puin en was aan het stikken door het stof in het huis van mijn grootmoeder Christens Stéphanie in de Van Hoeistraat (recht tegenover de ST.Elisabeth kliniek -mijn grootmoeder slaagde erin om mij te reanimeren met natte doeken) mijn vraag welke raket was het -mijn geboortedatum :31 mei 1944 -ik moet toen enkele dagen of weken oud geweest zijn…
Ik was toen 14 jaar en11 maanden en werkte in de spiegel fabriek , Catinus amper 150 meter verder in de Stassartstraat .Ik liep in paniek de straat op en zag de ravage , de gevel was weggeslagen en ik zag hospitaalbedden half buiten hangen en gekwetste mensen rondlopen .OP de hoek van de Cannunik de Schepperstraat was een bakkerwinkel Silverants , ik hielp een vrouw die onder het puin lag vrijmaken met mijn blote handen ik kende deze vrouw en geraakte in paniek toen er een tweede ontploffing gebeurde richting Lierse steenweg Elzenstraat ben ik volledig in paniek gaan lopen tot in Bonheiden aan het voetbalplein toen kwam er een tram en ben tot Rijmenam station mee gereden (wij woonden in Rijmenam ) in de toenmalige Korte Dreef ( later St Elooiweg )waar een grote bunker staat met aan de overkant van de straat woonde schoolmeester Allewaters en en er naast zijn vader ; mijn ouders en ik sliepen samen met vader en moeder Allewaters in de kelder ingericht als abri met slaaplaatsen en wat overlevings zaken .
Op 28 januarie 1945 ( het was dik gesneeuwd) en omstreeks 23.30 uur viel er een V1 tussen de bunker en op het huis van de fam Allewaters er waren 2 doden en 7 gewonden ook in de oorlogsbunker waar vele buren gingen overnachten om veilig te zijn .
Wij werden uitgegraven en bevrijd door ( Amerikaanse en Engelse soldaten die het afweergeschut bedienden om de V1 s neer te halen of te doen afwijken van hun koers naar Antwpen .
Ik heb bij het lezen van het gebeuren alles in gedachte herbeleefd .
Mijn grootouders woonden in de Herreynstraat Mechelen en logeerden omwille van het gevaar bij hun zoon George en zijn gezin in Bonheiden. Ook die dag 29 november. Hun zoon George, mijn vader, werkte op de Electriciteitsmaatschappij in de Bruul /Mechelen. Hij ging ter plekke kijken naar de gevolgen en helpen. S avonds gaf hij de raad aan zijn ouders om nooit naar zulke ravage en horror te gaan kijken. Afgrijselijke taferelen, onnoemelijk leed. De volgende dag op 30 november keerden mijn grootouders weer naar de stad om de toestand van hun woning na te gaan. Kort na de middag werd hun huis vol,getroffen door een afgedwaalde V1 raket , bestemd voor Antwerpen maar door een Engelse luchtafweerbatterij was beschoten en geraakt. Mijn grootouders waren beiden op slag dood. Enkel hun 5 jarige kleinzoon, die de kelder had kunnen bereiken, werd levend van onder het puin gehaald.