Gisteren is Louis Boeckmans gestorven. Omringd door zijn warme familie is hij zachtjes heengegaan na een kort ziekbed. Ik verlies een getuige, een voorbeeld, een lieve vriend. Mijn gedachten gaan uit naar zijn familieleden, die hun Va ontzettend zullen missen.

De laatste keer dat Louis en ik elkaar spraken, was op zijn verjaardag. Samen met mijn zoontje Chiel wenste ik hem al het beste. Al was het via de telefoon, ik wist dat zijn pretoogjes nog steeds dezelfde levensvreugde toonden. ‘Ik hoop dat je zo oud als ik mag worden’, sprak Louis de 95 jaar jongere Chiel toe, ‘en dat het ook zo lang vrede zal blijven.’

Zelfs de laatste dagen in het ziekenhuis bleef Louis vertellen over de verschrikking die hij meemaakte tijdens de Tweede Wereldoorlog, over de hel van Breendonk, Buchenwald en Dora. ‘Ik wil dat iedereen weet wat vrijheid echt is,’ zei hij geregeld. Verdraagzaamheid en tolerantie, dat zijn de twee woorden die Louis tot zijn laatste dag vooropstelde.

Lieve Louis, dank voor alles. Het was een ongelofelijke eer om jouw dappere relaas te mogen optekenen. Ik bewonder je moed, je kracht om te vertellen, je levenslust. Ik heb je maar drie jaar mogen kennen, maar dat was voldoende om je nooit te vergeten. Slaap zacht, lieve vriend.

Blijf zijn moedige getuigenis verspreiden. Meer info over het boek vind je via deze link.

Rouwberichten kunnen als een reactie op dit bericht worden gepost. Ik deel ze met de familie.

Louis met ons boek op zijn verjaardag, afgelopen 20ste juni.
Louis en Pieter tijdens de interviews die als basis dienden voor het boek, 2019.
Pieter, Louis en zijn kleindochter Lydia in 2019. Louis heeft zijn armband van de weerstand aan.

27 gedachten over “Afscheid van Louis

  1. Mijn zeer innige deelneming en zeer veel sterkte voor de familie van Louis Boeckmans , zo verliezen we meer en meer de stille getuigenissen van zij die hebben gevangen gezeten in de concentratiekampen , mijn hart bloed als ik dit verneem , laat zijn ziel in vrede rusten en dat hij mag verder babbelen in het aards paradijs die met hem samen in de concentratiekampen hebben gezeten. RIP Louis Boeckmans

  2. Mijn oprechte deelneming aan familie en vrienden. Dat we de getuigenissen mogen delen, vergeten zullen we nooit of te nimmer. Veel liefs Hilde

  3. R.I.P Louis, rust in vrede. Veel respect voor deze man die ik zijn boek al driemaal gelezen heb. Dat zijn kleindochter het verhaal van de gruwel nog lang mag verder vertellen !

  4. ik heb zojuist zijn boek “de laatste getuige” besteld bij de standaard en ook al betaalt, ik heb enorm respect voor die mens wat die heeft meegemaakt

  5. Als je van iemand houdt
    en je bent van hem gescheiden ,
    kan niets de leegte van zijn
    afwezigheid vullen .
    Je moet dat niet proberen , je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
    Dat klinkt hard ,maar het is een grote troost
    want zolang de leegte blijft blijf je aldoor met elkaar verbonden .
    Het is fout te zeggen :God vult die leegte.
    Hij vult haar helemaal niet ,integendeel.
    Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo de vroegere
    gemeenschap met elkaar te bewaren, zij het dat ook in pijn .
    Hoe mooier en rijker de herinneringen ,des te moeilijker de scheiding.
    Maar dankbaarheid verandert de pijn der herinneringen
    in stille vreugde.
    De mooie dingen van vroeger zijn geen doorn in het vlees ,
    maar een kostbaar geschenk dat je meedraagt.
    Je moet zorgen dat je niet in je herinneringen blijft
    graven en je erin verliest.
    Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor ,
    maar alleen op bijzondere ogenblikken .
    Buiten die ogenblikken is het een verborgen schat, een veilig bezit .
    Dan wordt het verleden een blijvende bron van vreugde en van kracht
    Innige deelneming

    1. Mijn innige deelneming aan de familie en vrienden bij het verlies van deze bijzondere man die symbool stond voor zovelen.

  6. Mijn Oprechte deelneming en heel veel sterkte aan de familie en vrienden van de heer Boeckmans. Bedankt om te vechten voor wat onze vrijheid vandaag de dag is. Rust in vrede.

  7. lieve nabestaanden, oprechte deelneming met dit verlies van een ongelooflijk mooi mens, die zo lang ons kon vertellen en boeien, wat een geschiedenis. Heel veel sterkte. En Pieter, dank voor je mooie warme woorden, voor een mooi mens, van een mooi mens. Zo kan een ieder verder in troost en herinnering.

  8. Ik ga het boek onmiddellijk halen in de plaatselijke bibliotheek (Puurs! Breendonk dus…) om op die manier zijn verhaal te lezen. Sterkte aan de familie en bedankt!

  9. Innige deelneming aan de familie van Louis, en aan allen die hem hebben gekend. Zijn pakkende en moedige relaas, onder andere over Dirk Sevens in Breendonk, zal ik nooit vergeten. Welgemeende dank aan jullie beiden om dit alles met ons te hebben willen delen.

  10. Veel sterkte aan heel de familie. Bedankt ook Pieter dat je hem ons hebt leren kennen. er mag niet vergeten worden.

  11. Bedankt Pieter om ons op de hoogte te houden. ik had het ook al gezien in de kranten, maar dit is toch net iets persoonlijker. en mijn mama was blijkbaar op dezelfde dag jarig als Louis zie ik nu.

    mag ik je ook van hier uit een boek aanraden ? Het is geschreven door Reinier Heinsman : op haar sterfbed gaf zijn grootmoeder haar “verhaal” : niemand van de familie wist dat zij Joodse was, Reinier heeft toen heel veel opzoekwerk gedaan hierover. Hierbij de link van bol.com mocht je interesse hebben : [ https://www.bol.com/be/nl/p/vergeten-is-het-grootste-verlies/9300000005322322/ | https://www.bol.com/be/nl/p/vergeten-is-het-grootste-verlies/9300000005322322/ ]

    hopelijk horen we nog regelmatig van je

    groetjes

    Corinne

  12. Lieve Louis en familie,
    Wij wensen Louis een behouden reis en de familie onze innige deelneming met dit grote verlies. Heel veel sterkte.

  13. Mijn innige deelneming aan de familie van deze moedige man. Zijn verhaal staat in mijn geheugen gegrift en zal me nooit loslaten.

Geef een reactie op Geert Reactie annuleren