Klik hier voor de info over de vierde heruitgave van het boek.
en hier voor de herdenking van 2023
en hier voor de slachtofferlijst
“Pieter Serrien heeft met grote inzet en gepassioneerde toewijding een cruciale bijdrage geleverd aan het doorbreken van de stilte. Het boek helpt derhalve niet alleen om de slachtoffers eindelijk de erkenning te geven die ze verdienen, het is ook aanbevolen lectuur voor iedere mens in de zoektocht naar het maken van een wereld zonder oorlog.” – Bart De Wever
“Oorlogen beschrijven is in de eerste plaats het leven van mensen tot leven brengen, mensen die door het lot op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. Pieter Serrien slaagt er wonderwel in om de nog levende getuigen hun verhaal te laten brengen.” – Rudi Vranckx
“Ik ben blij dat de herinnering behalve op piëteit ook gebouwd wordt op de solide grond van historisch onderzoek. Dit boek richt een monument op voor de vergeten slachtoffers.” – Prof. Bruno De Wever
“It is a pioneering study of the cost paid by local communities in the occupied countries, caught in the crossfire. This is a painful story, but one that ought to be told” – Prof. Richard Overy
“Heel knap hoe Pieter Serrien de herinnering mee bewaart” – Jeroen Olyslaegers
“Een historisch belangrijk boek dat, na lezing, op geen enkele Mortselse en Antwerpse boekenplank mag ontbreken!” – DenBrabo
“Een goed leesbaar boek geschreven waarbij je het gevoel hebt dat de getuigen hun vaak afschuwelijke verhalen aan de lezer zelf vertellen.” – Go2War2.nl
Korte inhoud
Op 5 april 1943 droppen Amerikaanse bommenwerpers hun ijzeren tranen boven Mortsel. De vliegtuigfabriek Erla is het doelwit, maar wordt amper getroffen. De drukke woonkern in de wijk Oude God krijgt de volle laag. Balans: 1259 vernielde of zwaar beschadigde woningen, 1342 gewonden en niet minder dan 936 doden, onder wie 225 kinderen jonger dan vijftien jaar. Het dodelijkste bombardement ooit in de Benelux. 65 jaar later interviewen tweehonderd scholieren uit Mortsel evenveel getuigen van het bombardement. Zij waren de jeugd van toen en zijn nu de laatste getuigen van dit alom bekend oorlogsfeit. Hun verhalen zijn verzameld in dit boek. Tranen over Mortsel gaat niet over de grote oorlogspolitiek of militaire strategieën, maar vertelt het verhaal van de mensen die het meemaakten.
80 jaar later herdenken we het bombardement meer dan ooit tevoren. Vijftien jaar na de eerste uitgave van Tranen over Mortsel kreeg het boek een vierde heruitgave.
Tranen van verdriet over de doden.
Tranen van ontroering en onbegrip, ook 80 jaar later nog.
Tranen over Mortsel
Meer info via
www.5april1943.be
Het bombardement
5 april 1943 is een kantelpunt in onze geschiedenis. Het was het bloedigste bombardement tijdens WO2 in de hele Benelux.
Via deze link kan u de uitgebreide geschiedenis van de luchtaanval lezen.
Je kan een historische wandeling door de straten van Mortsel bestellen of Pieter uitnodigen om een lezing te geven over de ramp.
Ga via deze link naar de pagina over de lezingen
Pieter Serrien 
Mijn grootvader is daar ook gestorven,hij werkte daar.ik heb de boek gelezen,en zijn naam stond er bij spijtig dat ik hem nooit heb gekend heb.
ik zoek naar het lied”het was op de 5de april, de hemel was helder en stil en opeens…
alles viel in gruis…..
Beste,
Dat bestaat: staat in mijn ‘Tranen over Mortsel’.
“It is a pioneering study of the cost paid by local communities in the occupied countries, cought in the crossfire. This is a painful story, but one that ought to be told” – Prof. Richard Overy
De professor bedoelt zeker “caught” in the crossfire…
Inderdaad een jammerlijke fout bij het drukken…
Ik zit hier in Australie te luisteren naar een VRT 2 programma waarin dit boek wordt beschreven. Doodspijtig toch.
Sterkte aan alle familie mensen en diegenen die nog leven. Hoe zielig oorlogen toch zijn.
Ik herinner me het bombardement als de dag van vandaag. Onze bovenbuurvrouw was Louisa Govaerts. Het huis van haar broer, met zijn gezin, werden getroffen door een fosforbom. Ze hadden een kruidenierswinkel. Het leed van Louisa was niet te verhelpen. Het duurde erg lang voordat het laatste familielid, na maanden, overleed aan de op gelopen brandwonden in het ziekenhuis. Volgens mij bestond het gezin uit vier personen. In de slachtofferlijst kan ik er maar drie terug vinden.
De Amerikaanse bommenwerpers werden voor hun dodenvlucht gezegend door bisschop Spelman van New- York.
Bedankt Pieter dat je ze een plaats in de geschiedenis gegeven hebt.
beste J.W., sinds kort lees ik een en ander over deze gebeurtenis. het boek heb ik al lang geleden met grote interesse gelezen. mijn grootmoeder Celina Peeters is ook omgekomen bij het bombardement. mijn grootvader Fransiscus Vandoninck is overleden in 1963 en heeft nog een poos in Oude God gewoond. hem heb ik spijtig genoeg amper gekend. Hij was beenhouwer in de Statielei denk ik. Mogelijk heb je hen ook gekend…
Een schittterend boek, soms zelf aangrijpend… Heel goed de gebeurtenissen verwoord met pakkende getuigenissen!
EEN AANRADER !!