Terug naar het overzicht van V-inslagen
Op woensdag 29 november 1944 was er bijzonder veel activiteit in de lucht in het oosten van Vlaanderen. Het begon met V1-inslagen in een veld in Kortenberg om 4 uur en in het Limburgse Millen om 4u10. Rond 8 uur maakte een vliegende bom enkele gewonden in Herenthout. Twee uur later was er een ongevaarlijke V1-inslag in Gooreind. Iets verder nabij het doelwit Antwerpen trof een V1 om 10u15 het centrum van Mechelen. De schade was enorm en er vielen bijna dertig doden. Een half uur later trof een V1 Hulsthout, maar hier hadden ze meer geluk: het gevaarte viel in open veld en maakte slechts enkele lichtgewonden. Weer een half uur later viel er een V1 in Rijkevorsel, ook hier zonder veel schade. Op het middaguur werd het Leuvense Huldenberg door een V1 getroffen. Om 12u30 viel er een V1 in de Baalse Heistraat. Er waren geen slachtoffers. Een gelijkaardige inslag was er in Stokrooie rond 14 uur. Hieronder een overzicht van wat er in het Militair Archief van Evere te vinden is over deze inslagen:
Diezelfde vroege namiddag viel een eerste dodelijke V1 op Leuven. Juliette Piette (°1936) herinnert zich die dag nog goed: ‘Ik ging naar school aan de Tiensepoort en was net als elke middag thuis gaan eten. Op weg terug naar school zagen we een vliegende bom. Die bleek in de Vlamingenstraat terecht gekomen.’ Om onduidelijke redenen was de V1 afgeweken en viel in de tuin van het Farmaceutisch Instituut in de Van Evenstraat, waar vandaag het leercentrum Agora is gelegen. Die plaats is mij heel bekend. Ik zat namelijk op kot in de Frederik Lintstraat en volgde regelmatig les in de KUL-aula’s nabij Agora.
Terug naar 1944. Daniël Selfslagh (°1937) was ook met schoolgenoten onderweg: ‘Een broeder begeleidde ons van de Brusselpoort tot aan de Grote Markt, daar werd de rang ontbonden en mochten wij vrij naar huis. Wij gingen via het stadspark naar huis om daar te eten – de pauzes waren toen zeker langer dan nu. En na het eten vertrokken wij weer plichtsbewust terug naar school. Aan ‘de grote boom’ in het stadspark hoorden wij ineens een hels lawaai en werden wij tegen de grond geslingerd. We wisten totaal niet wat er gebeurde. Wij stonden onmiddellijk terug recht en liepen verder door naar school. Er was zo vaak lawaai en ja, wij moesten gewoonweg terug naar school. Toen we om 16u terug thuis kwamen, zagen wij dat alle ruiten in de buurt kapot gevolgen waren, ook die bij ons thuis. Binnen was de deur tussen de keuken en de living weg en was de luster neergestort op tafel. Op diezelfde tafel, waar we ’s middags nog aan hadden gegeten. Het had niet veel gescheeld…’
De familie van Daniël was op het nippertje ontsnapt. Zeker zeven mensen kwamen om en een zestigtal gewonden werden verzorgd. De studentenstad was in zijn hart getroffen. Eind november vlogen er steeds meer V1’s over. Ze werden waarschijnlijk van net over de Duitse grens gelanceerd en hadden Antwerpen moeten bereiken. Of ze te vroeg neerstortten of werden neergehaald door Antwerp X was niet altijd duidelijk. Leuven werd die namiddag nog eens het slachtoffer van een inslag: om 16u30 viel een V1 in Heverlee, maar zonder schade aan te richten.
Pieter Serrien 